Γεννήθηκε στην Κρήτη. Μεγάλωσε με τη γεύση της αλμύρας στα χείλη –παραφράζοντας τον στίχο του ποιητή. Αγαπημένη της λέξη η «θάλασσα». Ο ήχος από τα άηχα δασέα σύμφωνα είναι λίγο υψηλότερος από εκείνον της σιωπής, σαν ψίθυρος. Αυτός είναι και ο λόγος που τα επιλέγει. Λέξεις που τα περιέχουν άλλοτε χρωματίζουν άλλοτε θροΐζουν κι άλλες φορές φτερουγίζουν μέσα στους στίχους της. «Κάποτε θα γίνω συγγραφέας», έλεγε από μικρή. Και έγραψε ένα παραμύθι για το Κορίτσι της μοναξιάς που στεκόταν στην αποβάθρα περιμένοντας ένα τρένο.

Διαβάζει πολύ. Γράφει με πάθος, αφιερώνοντας χρόνο στην απόσταξη των λέξεων. Τις χωρίζει για να διαβάζονται διπλά. Κάθε λέξη εμπεριέχει πολλαπλά νοήματα. Αγαπημένη της έκφραση, αντλημένη από τον Παπαδιαμάντη: «Τις οίδεν αν οι θνητοί βλέπομεν ορθώς τα πράγματα, αν δεν κατοπτρίζονται ανάποδα εις τους οφθαλμούς μας;»

Μυρίζει τα βιβλία, οσμίζεται τους ήρωες και τις ζωές τους. Ταξιδεύει με τον νου ή με άλλα μέσα. Αγαπά τις φωτογραφίες που φυλακίζουν στιγμιότυπα της σκέψης. Ζωγραφίζει για παιδιά.

Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Σήμερα είναι Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ΠΜΣ Δημιουργικής Γραφής [κατεύθυνση συγγραφή], του Τμήματος Νηπιαγωγών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.

Ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σχισμένα λόγια σε χαρτί» δημοσιεύτηκε το 2012 από τις εκδόσεις λογείον.

Ζει στην Αθήνα.